Plaugg

Popioły myśli płomienia zatrutego Jadem żmij wyznania powszechnego Rozniecić piołunem z olejem trzeba Niechaj ogień sięga najdalszych gwiazd nieba Płomień życia z popiołów żar-ptaka przywoła Skrzydlatą bestię co nie-ptakiem jest w słowach Nie z jaja choć kogut popioły ma w sobie I z niego smoka-feniksa tworzy istnienie nowe Z jaja mroku dziecka czarnego płomienia Które niszczono bawiąc się zadając mu cierpienia Trując rodzinę - gadzia sfora oprawców Co żywcem pożera boskiego płomienia dawcę Spod Jutrzni gwiazdy zrodzony w godzinę Plutona Magiją przyzywam płomienie żywego słowa By na nowo budzić ogniem stare legendy Z czasów gdy Pan Mądrości był czczony i święty Niechaj powstanie, pożre i strawi dwunożne żmije Co krwią się opijają i o ochłapy ofiary biją Gad przed Stwórcą pełzający im tylko wybacza Ofiarowując zła i dobra owoce przy wszelkich ołtarzach